چراغ خطر برای سیاه‌جامگان| یادی از ابومسلمِ مدل ۵۵

حسین نخعی‌شریف | شهرآرانیوز؛ رقابت‌های نیم‌فصل دوم بدون هیچ‌گونه فاصله‌ای با نیم‌فصل اول آغاز شد، زیرا تیم‌ها در پایان هفته دهم به‌دلیل رقابت‌های تیم‌ملی حدود ۷۵ روز در تعطیلی به سر برده بودند.

جمعه ۱۹ شهریور ۱۳۵۵ ابومسلمی‌ها در تبریز به‌مصاف ماشین‌سازی رفتند. آن‌ها دوباره بر تن حاج‌مهدی قیاسی که در نیم‌فصل به‌عنوان دستیار کولسکو فعالیت می‌کرد، ردای سرمربیگری پوشانده بودند و مربی رومانیایی خود را که هنوز یک‌فصل‌ونیم دیگر با آن‌ها قرارداد داشت، روانه تیم دسته‌دومی الکترونیک شیراز کرده بودند.

 

نماینده خراسان با روی‌آوردن به بازی دفاعی به قصد کسب حداقل امتیاز و البته استفاده از ضدحمله‌های یارانش به میدان گام گذاشت، اما بازهم در بدترین زمان ممکن، یعنی دقیقه ۴۳ گل خورد تا در نیمه دوم به قصد تلافی وارد میدان شود، زیرا دیگر چیزی برای ازدست‌دادن نداشت و همین باعث شد ۳ بار دیگر دروازه‌اش را گشوده ببیند و البته یکی از آن‌ها را هم جبران کند. تلخی این شکست وقتی بیشتر شد که نفت آبادان و برق شیراز فاتحانه میدان را ترک کردند تا ابومسلم در پایان هفته شانزدهم در رتبه شانزدهم قرار گیرد، جایی که دیگر هیچ تیمی را فرودستشان نمی‌دیدند! ابومسلم در دقایق ۴۳، ۵۵، ۷۶ و ۸۲ گل خورد و در دقیقه ۸۰ به‌وسیله مهدی موسوی به گل رسید.

ابومسلم در هفته هفدهم در مشهد به‌مصاف نفت آبادان رفت، دیداری که به‌دلیل وضعیت این ۲ تیم در جدول، بسیار حساس بود. حضور بیش از ۱۲ هزار تماشاگر در عصر جمعه ۲۶ شهریور هم اهمیت این دیدار را نشان می‌داد. سیاه‌جامگان خراسانی با صبر و حوصله ابتدا با ازکارانداختن ابراهیم قاسمپور موتور نفتی‌ها را از کار انداختند. مصدومیت ذوالفقار نظام‌آزادی مرد اول خط حمله نفتی‌ها هم درعمل کفه را به سود شاگردان حاج‌مهدی قیاسی برگرداند تا در دقیقه ۸۴ جلیل قوچان‌نژاد، شادی را به آوردگاه مشهدی‌ها بیاورد. شادی‌ای که با شکست برق شیراز هم تکمیل شد تا ابومسلم این ۲ تیم را (برق و نفت) پایین‌تر از خود ببیند.

جمعه دوم مهر، ملوانان انزلی که در کمرکش جدول قرار داشتند و حال‌وروز چندان خوشی هم نداشتند، به‌مصاف ابومسلم رفتند. سیاه‌جامگان خراسانی در حضور بیش از ۱۵ هزار تماشاگر پرشور خود که سعدآباد را کاملا لبریز کرده بودند، از همان ابتدا آهنگ تهاجمی به خود گرفتند، اما هرچه زدند به در بسته خوردند و به‌قول فوتبالی‌ها از آن روز‌هایی بود که توپ نباید گل می‌شد!

 

حتی تیر دروازه ملوان هم ۲ بار لرزید، اما از گل خبری نبود. در ۱۰ دقیقه پایانی بازی چنان عرصه بر شاگردان بهمن صالح‌نیا تنگ شده بود که غفور جهانی و عزیز اسپندار، ۲ مهاجم این تیم، هم به صف مدافعان اضافه شده بودند. در این روز حسین امیدوار، مدافع جوان ابومسلم، یک فوق‌ستاره بود و بار‌ها با نفوذ از راست آرایش تیمی ملوان را برهم زد و اگر شوت سرکشش در دقیقه ۸۰ به‌جای سه‌جاف دروازه، درون گل می‌نشست، قطعا بهترین بازیکن هفته می‌شد. با پایان هفته هجدهم و نتایج تیم‌های سپاهان، برق، ذوب‌آهن و ابومسلم، همگی با ۱۳ امتیاز و نفت با ۱۲ امتیاز به‌شدت خطر سقوط را احساس می‌کردند.

پنجشنبه هشتم مهر، فرزندان دیار خاور در ورزشگاه اختصاصی ارامنه به‌مصاف آرارات رفتند. آن‌ها که امیرآصفی را چند هفته پیش برکنار کرده بودند و به‌جایش از یک مربی مجاری به‌نام توماس کرتیش استفاده می‌کردند، به‌گمان یک پیروزی آسان، در مقابل مشکی‌پوشان صف‌آرایی کردند. قیاسی، مربی ابومسلم، با خواندن دست آن‌ها به شاگردانش گفته بود اجازه پیشروی به ارامنه بدهید تا بین خط دفاع و هافبک آن‌ها بیشتر فاصله بیفتد و آن‌گاه تیر خلاص را شلیک کنید. حربه‌ای که کارگر افتاد و تک‌گل ابومسلم روی فرار دیدنی محمود ابراهیم‌زاده و ضربه تمام‌کننده غلامرضا برهان‌زاده در دقیقه ۵۷ روی همین تاکتیک به ثمر رسید و پس از آن هم حفاظت از گل با چنگ‌ودندان و با دفاعی بی‌نقص متشکل از امیدوار، میثاقیان، پنجعلی، گیل‌عرب و عسگرخانی.

ابومسلم با این پیروزی و باتوجه‌به تساوی و شکست رقبا با ۱۵ امتیاز در رتبه یازدهم قرار گرفت تا کمی نفس بکشد. حالا برق شیراز و نفت آبادان با ۱۳ و ۱۲ امتیاز ۲ تیم انتهای جدول بودند. مهدی قیاسی بعد از این بازی گفت: صمیمیت دوباره به تیم ما برگشته است، ولی از نظر قدرت بدنی هنوز ضعف داریم. وی همچنین درباره مسیح‌نیا که در این بازی پس از مدت‌ها دوری از میدان روی نیمکت ذخیره‌ها نشسته بود، گفت: بعید می‌دانم مسیح به این فصل برسد.

جمعه ۱۶ مهر، ابومسلم در هفته بیستم میزبان ذوب‌آهن اصفهان بود. ۲ تیمی که برای سقوط‌نکردن به دسته پایین‌تر به پیروزی نیاز داشتند. تماشاگران خون‌گرم مشهدی هم که موقعیت تیمشان را درک کرده بودند، همه سکو‌ها را پر کرده بودند تا هم حامی تیمشان باشند و هم با خرید بلیت کمک‌حال مالکان باشگاه! زیرا چند روز قبل برادران مهاجرانی اعلام کرده بودند دخل‌وخرجشان باهم نمی‌خواند! البته هیئت فوتبال استان هم با پیش‌بازی قراردادن فینال مسابقات استانی بین ۲ تیم سبزوار و تربت‌حیدریه به این استقبال کمک کرده بود! منوچهر نظری که سوت آغاز را زد، همه انتظار یک بازی هجومی از ابومسلم داشتند، اما مشکی‌پوشان در خانه هم همان تاکتیکی را اجرا کردند که در خانه حریفان اجرا می‌کردند و این همان چیزی بود که ذوبی‌ها می‌خواستند.

 

با شروع نیمه دوم و با فشار بیش از حد تماشاگران که بیش از ۵ دقیقه بی‌وقفه و یک‌صدا شعار می‌دادند «یالا یالا، ما گل می‌خوایم یالا»، تیم حالت تهاجمی به خود گرفت و در دقیقه ۵۵ روی کرنر وهاب نیسیان‌پور با ضربه سر عباس موسیوند به گل دست یافت، اما بعد از گل دوباره به لاک دفاعی رفت تا عبدالعلی چنگیز، مهاجم جوان این تیم، در دقیقه ۸۷ جشن شادی مشهدی‌ها را خراب کند. اما بازهم شانس با ابومسلم یار بود که رقبای دیگر هم مساوی کردند تا تغییری در انتهای جدول ایجاد نشود.